3.05.1937 r. (...) Przez cały dzień pozostawałam pod wrażeniem spojrzenia Jezusa, jakim mnie obdarzył z rana. Zdawało mi się, że Jezus jest jeszcze ciągle przy mnie i patrzy na mnie. Wieczorem kiedy znowu zatopiłam się w Sercu Jezusa, rzekł do mnie: Patrz głębiej w moje oczy. We Mnie żyje Ojciec, a Ja w Ojcu. Kto Mnie widzi, widzi i Ojca. Spojrzałam - zdawało mi się, że patrzę w nieskończoność. Już na nic patrzeć nie chciałam, bo całe piękno maja cieniem mi się być zdawało. Jezus mówił jeszcze: przez ustawiczne wpatrywanie się we Mnie, upodabniasz się do Mnie. Ludzie obcujący z sobą stale upodabniają się do siebie przez to, że mimika ich twarzy i wzajemne duchowe oddziaływanie upodabnia ich rysy. Wpatruj się w cichość i pokorę twojego Jezusa. (...)
Z listu do St. Walczak (12.11.1933 r.) (...) Kiedy w ostatnim liście zapytałaś, czy chciałabym być majem dla Matki Najświętszej, odpowiedziałam cichutko: 'Chciałabym być wiecznym czerwcem, by wciąż uwielbiać Boże Serce, by Mu ustawicznie składać uwielbienie i miłość, wynagrodzenie i dzięki za wszystko, w pierwszym rzędzie, że dał światu siebie i swoją Najmilszą Matkę, że Ją dał każdej duszy. (...) Serce Jezusa, to tajemnicza głębia Boskości. Kto się dostanie do tej głębi, szczęśliwy na wieki. Zginie w tym bezbrzeżnym oceanie przepaść grzechu tej słabej kruszyny, jaką jest człowiek, zginie bezpowrotnie. A zanurzając się wciąż w jego czystych zdrojach stanie sie cząsteczką, kropelką już nie oderwaną i nieodłączną od oceanu wiecznej miłości. My Stasiu, dwie małe kropelki, może spotkamy się obok siebie - tam w ślicznym niebie Serca Jezusa? Ty będziesz wiecznym rajem, a ja wiecznym czerwcem, razem kochać będziemy Jezusa, razem Matuchnę Niepokalaną. Jezusa za to, że jest Bogiem, że dał nam swą Matkę, a Ją znów za to, że jest Matką Boga, że dała nam Jezusa, że dała nam Jego Serce. [...] S. Leonia Maria Nastał, Uwierzyłam Miłości, Stara Wieś 2000 r.
|
