Poniżej zamieszczam list Wikariusza Generalnego (przełożonego) dominikanów w Rosji i Ukrainie, o. Andrzeja Kamińskiego do ofiarodawców w Wielkiej Brytanii. Podobny list, będący formą relacji z misji, pisze on dwa razy do roku. Zamieszczam go w polskiej wersji, gdyż myślę, że może być ciekawy także dla Polaków. Jednak proszę wziąć przy czytaniu tę poprawkę, że pisany był głównie z myślą o adresatach w Wielkiej Brytanii...
| Boże Narodzenie 2001 r. | |
 |
Od Wikariusza Generalnego Rosji i Ukrainy
Drodzy Przyjaciele!
Radość - oto co przynosi na ziemię Zbawiciel, rodząc się w ubogim Betlejem. Wierzę, że misja dominikańskiego Generalnego Wikariatu Rosji i Ukrainy w mijającym 2001 roku była każdego dnia małym Bożym Narodzeniem dla ludzi, wśród których żyjemy. Mijający rok był bardzo ważny dla naszej misji. Zgodnie z naszym charyzmatem dominikańskim wszędzie, gdzie żyjemy i apostołujemy, staraliśmy się zaspokajać duchowy głód prawdy Bożej.
W Sankt Petersburgu owocnie kontynuowany jest katechumenat dorosłych - wprowadzenie do dojrzałej wiary chrześcijańskiej osób, które po raz pierwszy nawiązały kontakt z parafią. Pracuje też poradnia rodzinna, przychodząca z kompetentną pomocą tak wielu małżeństwom przeżywającym kryzsyy. Ważnym zaangażowaniem parafii jest ośrodek katechetyczny przygotowujący programy i organizujący kształcenie katechetów dla całej północno-zachodniej europejskiej części Rosji. Większość osób zaangażowanych w ten ośrodek to świeccy dominikanie. Oni też pomogli przy organizacji letniego obozu dla dzieci z parafii. Od września w parafii św. Katarzyny pracuje nowy ojciec - Maciej Rusiecki OP, który przyjechał do pracy w Sankt Petersburgu z Polski. Trwa remont kościoła św. Katarzyny. Obecnie remontowany jest transept. Niestety prace znacznie zwolniły tempo z powodu niedostatecznych środków finansowych. Mamy nadzieję, że uda się tak poprowadzić remont, by móc otworzyć główne wejście do światyni od strony Newskiego Prospektu w 2003 roku, kiedy Sankt Petersburg będzie świętować 300-lecie swego istnienia.
|
>> |
 |
W Moskwie, o. Aleksander Chmielnicki kontynuuje swoją redakcyjną pracę w ekumenicznym wydawnictwie "Istina i Zhizn" (Prawda i Życie). Niestety nadal nie udaje się znaleźć odpowiedniej liczby braci, by na nowo utworzyć w tym mieście wspólnotę dominikańską. Świeccy dominikanie, przez różnego rodzaju publikacje i świadectwo życia wiernie rozszerzają swoje apostolstwo. Ich istnienie jest owocem życia i apostolstwa sióstr Abrikozowych, dominikańskiej kongregacji powstałej w Rosji tuż przed Rewolucją. W czasach sowieckich siostry przekazały tym świeckim wiarę za cenę prześladowań i ciężkich łagrów. Środowisko to zrodziło do kapłaństwa dwóch naszych współbraci, o. Aleksandra i o. Evgenia. Wierzymy, że i dziś, w nowych warunkach, środowisko moskiewskich świeckich dominikanów będzie źródłem nowych powołań wśród Rosjan do posługi kapłańskiej w Zakonie Dominikańskim.
 |
<< Dominikanie, którzy przyjechali na święcenia Brata Pawła w Winnicy na Ukrainie. |
|
|
 |
Tuż przed wizytą Ojca świętego na Ukrainie o. Paweł Kunicki otrzymał święcenia kapłańskie. Odbyły się one w Winnicy, kilkuset-tysięcznym ukraińskim mieście o dawnych tradycjach rzymsko katolickich i dominikańskich. W czasach sowieckich wszystkie kościoły w tym mieście były zamnknięte. Święcenia o. Pawła miały miejsce w kościele oo. kapucynów, gdyż kościół naszego Zakonu, mimo starań nie został nam oddany. Zamieniono go na cerkiew prawosławną. O. Paweł obecnie pracuje w Fastowie koło Kijowa, gdzie kontynuowany jest generalny remont budynku szkoły-sierocińca dla dzieci. Wielkość budynku, jak i rozmiar prac, kóte trzeba wykonać znacznie przerosły pierwotnie przewidywane koszty. Pragnę z całego serca zaapelować o kontynuację ofiar na ten cel. Czekając na zakończenie remontu, siostry dominikanki z Hiszpanii w międzyczasie otwarły punkt dożywiania głodnych dzieci w jednej z dzielnic Kijowa.
W sierpniu dwóch braci złożyło swoje pierwsze śluby, brat Franciszek i brat Ismail. Od października rozpoczęli oni studia filozoficzne w dominikańskim kolegium w Warszawie. Brat Aleksandr zakończył próbny rok postulatu w Fastowie, koło Kijowa i rozpoczął nowicjat
We wrześniu, przeżywaliśmy uroczystość święceń diakonatu brata Angelika Petra Kicuły. Cieszymy się, że już niedługo nasz zaangażowany młody ukraiński brat rozpocznie posługę słowa Bożego na swoich ojczystych terenach.
 |
<< Wizyta księdza biskupa Jana Purwińskiego, ordynariusza diecezji Kijowsko-Żytomierskiej, w wydawnictwie "Kairos". Tygodnik "Parafialna Gazeta" wydawany przez kijowski "Kairos" stał się najważniejszym środkiem przekazu informacji w Kościele rzymsko-katolickim na Ukrainie, bardzo cenionym prze biskupów. |
Wydawnictwo "Kairos" w Kijowie rozwija swoją działalność mimo olbrzymich trudności materialnych, związanych z ogólnym zubożeniem społeczeństwa. Ludzi nierzadko nie stać na kupowanie książek czy nawet gazet. Gazeta Parafialna wychodzi obecnie jako tygodnik w nakładzie 8,5 tys. egzemplarzy.
Instytut św. Tomasza z Akwinu, od czasu, gdy został przyjęty pod patronat rzymskiego papieskiego uniwersytetu Angelicum, doświadcza coraz bardziej rosnącego zainteresowania wśród młodych ukraińców. Dzięki temu, że 15% ze 175 studentów to osoby nie należące do jakiegokolwiek wyznania, a 18% to prawosławni, Instytut jest miejscem zarówno pierwszego kontaktu z Kościołem, jak i praktycznego ekumenizmu. Studenci nie pozostają tylko na poziomie wiedzy teoretycznej. Wielu z nich angażuje się w pomoc najuboższym, np. pomagając siostrom Matki Teresy z Kalkuty. Są także osoby, które w ramach woluntariatu młodych, wyjechały na misje do Kamerunu, Indii i Argentyny. Jedna ze studentek, Swietłana, tak pisze o swoim doświadczeniu w Yaounde w Kamerunie:
Bóg robi coś dziwnego w moim życiu. Tu w Younde uczę się wszystkiego na nowo. Bóg ciągle stawia mnie w te miejsca pracy, które mi nie odpowiadają. I daje mi tyle mocy do wykonania pracy, że nie czuję się zmęczona i jestem radosna. Z matką przełożoną sióstr pracuję w szpitalu przeznaczonym dla ludzi, których nie stać na leczenie. W Kijowie moja babcia często mi mówiła, żebym została pielęgniarką. Ale ja bałam się krwi. A teraz pracuję robiąc opatrunki! Przychodzi wielu ludzi z wrzodami, infekcjami - a ja opatruje im rany.
Nasi ojcowie w Jałcie na Krymie kontynuują dostarczanie obiadów dla chorych w państwowym szpitalu. Do niedawna szpital wogóle nie zapewniał posiłków pacjentom, a obecnie posiłki są niezwykle skromne. Praktycznie każdy nasz dom w Rosjii i Ukrainie dzieli się tym, co ma z ubogimi. Historia Nataszy, której pomaga nasz kijowski dom od paru lat, mogłaby być opowiedziana i w Sankt Petersburgu, i Fastowie, i w innych domach. Mając trójkę małych dzieci Natasza straciła męża i pozostała praktycznie bez środków do życia. Jej najmłodsza córka, Nadia, w wieku trzech lat zachorowała na poważną chorobę oczu. Potrzebne były pieniądze na operację i drogie lekarstwa. Syn Sergey, pewnego razu spadł z drzewa. Trzeba było ratować kręgosłup przez kosztowną operację. Trudno sobie wyobrazić, co by się stało z dziećmi Nataszy, gdyby nie znalazła ona drogi do naszych ojców w Kijowie.
 |
<< Kościół Niepokalanego Poczęcia w Jałcie ( na nowo otwarty w 1993 r.), podczas jednego z letnich koncertów organizowanych przez ojców. Letnie koncerty cieszą się wielką popularnością wśród wczasowiczów, którzy przyjeżdżają do Jałty z całej Europy wschodniej. Dla wielu z nich, koncerty są okazją do przekroczenia progu świątyni po raz pierwszy w życiu . |
Jałta, która jako letni kurort odzyskuje popularność w całej Europie wschodniej staje się wspaniałym miejscem pierwszej ewangelizacji. Nasz kościół Niepokalanego Poczęcia Matki Bożej ustytuowany przy głównym nadmorskim deptaku, odwiedziło w ciągu lata kilka tysięcy wczasowiczów. W kościele zorganizowana została wystawa fotografii o papieżu Janie Pawle II w roku Jubileuszowym, rozdawane były też liczne materiały na temat jego osoby, jak również literatura religijna. Wiele osób zmieniło swoje wyobrażenia o papieżu. Fałszywe stereotypy na temat jego osoby do tej pory rozpowszechniane są przez niektórych publicystów prawosławnych w Rosji i Ukrainie. Szczególnym powodzeniem cieszyły się codzienne koncerty muzyki poważnej i sakralnej, w których w ciągu lata wzięło udział ok. 5 tys. osób. Skutkiem oficjalnego ateizmu w Związku Sowieckim jest to, że ludzie praktycznie nie uczęszczają do świątyni. Dzieje się tak nawet na Boże Narodzenie czy Wielkanoc. W tym roku według oficjalnych danych w obchodach Wielkanocy w świątyniach Moskwy udział wzięło 0.8% mieszkańców tego ogromnego miasta, czyli ok. 200 tys osób. Dlatego tak wielki akcent w naszej pracy na tych terenach kładziemy na pierwszą ewangelizację - na zbliżenie ludzi do światyni i zaznajomienie ich z podstawowymi znakami chrześcijańskiej wiary i kultury.
Wiele osób pyta nas, jak wygląda Ukraina po wzruszającej wizycie Ojca świętego, która odbyła się w czerwcu mijającego roku. Nasi ojcowie zauważają w kontaktach duszpasterskich zmianę nastwawienia do Kościoła katolickiego nie tylko zwykłych ludzi, ale także władz administracyjnych miejskich i państwowych. Wiele spraw, które były trudne do załatwienia w urzędach, zaczęły posuwać się do przodu. Społeczeństwo zobaczyło, że chociaż Kościół katolicki oficjalnie przestał istnieć na Ukrainie za czasów sowieckiego reżimu, teraz powoli odbudowuje swoje struktury i jego parafie są czymś rodzimym, a nie rodzajem "ambasad" zagranicznej ideologii.
 |
<< Po ponownym wyborze na Wikariusza Generalnego Rosji i Ukrainy. Witam zebranych braci i delegatów Rodziny Dominikańskiej Rosji i Ukrainy na rzozszerzonej sesji Kapituły. |
Tuż przed rozpoczęciem Adwentu odbyła się w Kijowie kapituła wyborcza naszego Wikariatu Generalnego - czterodniowe spotkanie wszystkich dominikanów głoszących słowo Boże w Rosji i Ukrainie. Zostałem przez braci ponownie wybrany Wikariuszem Generalnym na nową czteroletnią kadencję. Proszę Was o modlitwę, abym mądrze i z miłością spełniał tę funkcję wobec braci. Polecam Waszej modlitwie wszystkich członków Wikariatu - szczególnie tych, którzy przygotowują się do święceń kapłańskich. My ze swej strony, w codziennej modlitwie polecamy każdego z naszych ofiarodawców. W dzień Bożego Narodzenia w domach naszego Wikariatu zostanie odprawiona Msza św. w Waszej intencji. Niech Nowonarodzony Chrystus przyniesie Wam pokój i poczucie bezpieczeństwa, abyście dawali świadectwo miłości Bożej w świecie niepokojonym przez terroryzm, choroby, kataklizmy.
Andrzej Kamiński OP, Wikariusz Generalny Rosji i Ukrainy
Ofiary można przesyłac na konto:
Stowarzyszenie św. Michała Archanioła
PKO S.A. I o/ w Krakowie
Rynek Główny 31, Kraków.
SWIFT: PKOPPLPW
ZŁOTÓWKI: 12401431-7047217-2700-401112-001
DOLARY USA: 12401431-7047217-2700-457872-002
