JHS

LITANIA NA UROCZYSTOŚĆ 
NAJŚWIĘTSZEGO SERCA JEZUSA


TWÓJ głos – głos Kościoła – mówi: 

Teraz będę się modlić żarem duszy, gdy odmawiana jest wielka litania, 
Teraz wzniosę pieśń chwały nie śpiewem, lecz miłowaniem. 

Krwawo-czerwona tajemnico wszystkiego co jest: 
Święte Serce, boskie Serce, wszechmogące Serce. 

Bądź kochane, Miłości, wiekuista Miłości, bądź wiekuiście kochane. 

Ognisko w ciemności zziębniętego świata. 

Bądź kochane, Miłości!

Płomieniu-cieniu nad całym fałszywym blaskiem świata, 

Bądź kochane, Miłości! 

Płonący znaku pośród całego fałszywego odpoczynku świata;
Samotne Serce, rozpłomienione Serce, niezaspokojone Serce: 

Bądź kochane, wiekuista Miłości! 

Serce głębokie jak noce bez oblicza. 

Bądź kochane! 

Serce mocne jak fale, dla których brzeg nie istnieje: 

Bądź kochane! 

Serce czułe jak małe dzieci, które nie mają goryczy: 

Bądź wiekuiście kochane! 

Różo z klombów niewidzialnego świata, 
Różo z wazonu pokornej dziewicy, 
Kwitnący krzewie różany, w którym  niebo z ziemią się splotły: 

Bądź kochane, wiekuista Miłości! 

Królewskie Serce w opływającej szacie Twojej krwi: 

Bądź kochane! 

Serce-Bracie wśród dzikich drwin cierniowej korony: 

Bądź kochane! 

Serce-bólu w surowej ozdobie Twoich śmiertelnych ran:
Serce zrzucone z tronu, Serce zdradzone, Serce okrutnie umęczone: 

Bądź kochane, wiekuista Miłości, bądź wiekuiście kochane. 

Serce, przed którym możni potrafią zgiąć kolana, 

Prosimy Cię o Twoją miłość. 

Serce, przed którym beztroscy potrafią zapłakać. 

Prosimy Cię o Twoją miłość. 

Serce, w którym złodzieje i mordercy odnajdują jeszcze przebaczenie, 
Wielkie Serce, Serce miłosierdzia, Serce chwały, 

Prosimy Cię o Twoją miłość. 

Czewieni-cierniu naszego zadowolenia,
Smutku-cierniu naszej pokuty, 
Pogodna wieczorna poświato naszego własnego zmierzchu. 

Prosimy Cię o Twoją miłość. 

Purpurowa serweto czyniąca grzech bladym jak śmierć,

Prosimy Cię o Twoją miłość. 

Rubinowy strumieniu, ku któremu chore dusze kierują swe pragnienie. 

Prosimy Cię o Twoją miłość. 

Szepcząca bliskości, w której poróżnieni przyjaciele mogą się spotkać, 

Prosimy Cię o Twoją miłość. 

Lampo pocieszenia udręczonych, 
Latarnio morska prześladowanych i poniżonych, 
Ukryta komnato, w której cisi umarli mogą jeszcze oddychać, 

Serce wszystko-wiedzące, Serce przewodniku wszystkich, Serce ostateczne spełnienie, 

Prosimy Cię o Twoją miłość! 

Serce, które przyjmujesz nas wszystkich do Siebie, 
Serce, bijące w centrum serc nas wszystkich, 
Serce, złamanie dumnych serc nas wszystkich. 

Prosimy Cię o Twoją miłość. 

Serce, które sprawiasz, że samotność staje się wielkim ludem.

Prosimy Cię o Twoją miłość. 

Serce, które sprawiasz, że niezgoda staje się zjednoczonym ludem. 

Prosimy Cię o Twoją miłość. 

Serce, w którym cały świat staje się Twoim ludem. 

Poświęcamy się Twojej miłości. 

Serce wezbrane miłością, Serce wezbrane płomieniami, Serce wezbrane gwałtownością, 

Bądź kochane, wiekuista Miłości, bądź wiekuiście kochane.  

Aby Twój Brzask mógł zajaśnieć zapalającym światłem, 

Poświęcamy się Twojej miłości.

By Twój dzień mógł przynieść ogień naszym duszom.

Poświęcamy się Twojej miłości.

By Twój dzień mógł wypalić wszystkie nasze serca stając się Twoimi.

Poświęcamy się Twojej miłości.

Potężne Serce, wszechogarniające Serce, wszystko-pochłaniające Serce.

Ogień! Ogień! Skrzydła aniołów płoną, miecze Serafinów są w płomieniach! 
Światła niebios płoną, głębiny ziemi to płonące skały i wczorajsze dni, wszystkie są w płomieniach! 
Nadzieja wszystkich stworzeń płonie – duch płonie w ciemności wzniosłej myśli. 
Wszystko wzięło się z miłości, wszystko musi się stać miłością;
śpiewajcie "Święty, Święty, Święty" gorejące płomienie Serafinów!

Serce, od którego niebiosa biorą swą chwałę, 
Serce, od którego słońca i konstelacje biorą swój początek i swój koniec.
Serce, od którego dusze błogosławionych biorą swoją szczęśliwość.
Serce nadające porządek światu, Serce zdobywające świat, o Ty jedyne Serce serc:

Amen. Amen.

Niech dzień Twojej nieskończonej miłości nadejdzie prędko.

Ze zbioru Gertrudy von le Fort, 
"Hymny do Kościoła", 
tłum. własne - KB

LITANY FOR THE FEAST 
OF THE MOST SACRED HEART

YOUR voice - the Church's - speaks:

Now I will pray the ardour of the soul
as a great litany is prayed.
Now I will raise the song of praise that is not sung but loved.

Blood-red secret of all that is: 
Holy Heart, divine Heart, almighty Heart.


Be loved, Love, eternal Love, be thou eternally loved.

Hearth in the dark of the frozen world, 


Be loved, Love!

Flame-shadow over all the false brightness of the world,

Be loved, Love!

Burning sign in all the false rest of the world;
Lonely Heart, flaming Heart, unquenchable Heart:


Be loved, everlasting Love.

Heart deep as the nights that have no face:

Be loved!

Heart strong as the waves that have no shores:

Be loved!

Heart tender as little children that have no bitterness:

Be everlastingly loved!



Rose from the flower-beds of the invisible,
Rose from the chalice of the humble maiden,
Blossoming rose-bush, in which heaven and earth are entwined:

Be loved, everlasting Love!

Royal Heart in the flowing mantle of Thy blood:

Be loved!

Brother-Heart in the wild mockery of the thorny crown:

Be loved!

Breaking Heart in the stark ornament of Thy death wounds: 
Heart dethroned, Heart betrayed, Heart cruelly martyred:


Be loved, everlasting Love, be everlastingly loved.


Heart before whom the mighty find their knees,


We ask Thee for Thy love.

Heart before whom the careless find their tears:

We ask Thee for Thy love.

Heart in whom thieves and murderers yet find forgiveness,
Great Heart, Heart of mercy, Heart of glory,


We ask Thee for Thy love!

Red-thorn of our gladness,
Sorrow-thorn of our repentance,
Fair evening glow of our own setting,



We ask Thee for Thy love.

Crimson cloth that turns sin pale as death:

We ask Thee for Thy love.


Ruby stream after which the sick souls thirst:

We ask Thee for Thy love.

Whispering nearness in which parted friends may meet:

We ask Thee for Thy love.


Comforting lamp of the distressed,
Lighthouse of the persecuted and the disgraced,
Hidden chamber in which the gentle dead may yet breathe;

All-knowing Heart, all-guiding Heart, ultimate Heart:

We ask Thee for Thy love!


Heart that takes us all to itself,
Heart that strikes the centre of all our hearts,
Heart that breaks the proud hearts of us all:


We ask Thee for Thy love.

Heart that makes solitude into a great people:

We ask Thee for Thy Love.


Heart that makes discord into a united people:

We ask Thee for Thy love.


Heart that makes the whole world into your people:


We consecrate ourselves to Thy love.

Overflowing Heart, overflaming Heart, overstorming Heart:

Be loved, Love, everlasting Love, be everlastingly loved.


That Thy Dawn may break with kindling light,

We consecrate ourselves to Thy love.


That Thy day may bring fire to our hearts,

We consecrate ourselves to Thy love.

That Thy day may burn all our hearts into Thine,


We consecrate ourselves to Thy love,

Mighty Heart, ineluctable Heart, all-consuming Heart.

Fire! Fire! The angels' wings are burning, the swords of the seraphim are aflame!
The lights of heaven are burning, the depths of earth are burning rocks and yesterdays are all aflame!
The hope of all creatures burns -- the spirit burns in the darkness of high thought.
All has been taken from love, all must become love;
sing "Holy, Holy, Holy!" rustling flames of the Seraphim!

Heart from which the heavens draw their glory,
Heart from which suns and constellations draw their beginning and their end,
Heart from which the souls of the blessed draw their blessedness.
World-ordering Heart, world-conquering Heart, Thou only Heart of hearts:

Amen. Amen.

May the day of Thine infinite love come quickly.


From Gertrude von le Fort's 
"Hymns to the Church".